انواع انقباض عضلانی

به طور کلی ، انقباض عضله را می توان به سه دسته تقسیم نمود که عبارتند از:

ایزومتریک

ایزوکینتیک

ایزوتونیک : درونگرا (کانسنتریک) و برونگرا (اکسنتریک)

در برخی منابع از انواع انقباض به این سه نوع اشاره شده است:: درونگرا ، ایستا و برونگرا

در بسیاری از فعالیت ها (مانند دویدن و پریدن ) ، برای اجرای حرکتی روان و هماهنگ ، ممکن است هر سه نوع انقباض انجام شود .

muscle-contractions1

انقباض ایزومتریک یا ایستا

عضلات می توانند بدون حرکت کردن ، عمل کنند. در این حالت ، عضله بدون این که تغییری در طولش به وجود آید ، نیرو تولید می کند. به این حالت انقباض ایستا یا انقباض

ایزومتریک عضله می گویند ، زیرا زاویه ی مفصل تغییر نمی کند. انقباض ایزومتریک زمانی رخ می دهد که برای مثال ، سعی شود جسمی بلند شود که سنگین تر از نیروی تولید

شده توسط عضله باشد ، یا زمانی که آرنج خم است وزنه ای برای مدتی به طور ثابت در دست نگه داشته شود.

انقباض ایزوکینتیک

نوع خاصی ازفعالیت دینامیک می باشد که شامل انقباض درونگرا و برونگرا است.سرعت انقباض درکل دامنه حرکت ثابت می باشد.درکل دامنه حرکت تنش عضله حداکثر است.

بهترین نوع انقباض برای افزایش قدرت و سرعت عضله می باشد. میزان آسیب عضله حداقل است.دستگاه های آن گران قیمت می باشد.

انقباض ایزوتونیک

شامل تولید تنش در عضله به منظور ایجاد یا کنترل حرکت در مفصل می باشد.تغییرات تنش در عضله به واسطه تغییر در زاویه مفصل رخ می دهد.انقباض ایزوتونیک شامل انقباض

درونگرا (کانسنتریک) و برونگرا (اکسنتریک) می باشد.

انقباض درونگرا (کانسنتریک)

عمل اساسی عضله که کوتاه شدن است ، انقباض درونگرا است که آشناتر از انواع دیگر انقباض می باشد.  از آن جایی که حرکت در مفصل ایجاد می شود ، به انقباض درونگرا ،

انقباض پویا نیز می گویند.

در انقباض درونگرا هنگام تولید تنش طول عضله کوتاه می شود.هنگامی رخ می دهد که نیروی عضله برای غلبه بر مقاومت موجود کافی باشد.منجر به تغییر زاویه مفصل در راستای

نیروی به کار رفته توسط عضله می شود.دلیل حرکت بر علیه جاذبه یا نیروی مقاوم است.به عنوان کار مثبت عضلات توصیف می شود.

انقباض برونگرا (اکسنتریک)

عضلات می توانند حتی در حال طویل شدن هم نیرو تولید کنند. این عمل را انقباض برونگرا می گویند. از آن جایی که حرکت در مفصل وجود دارد ، این عمل نیز یک انقباض پویا است.

مثالی از این انقباض ، می تواند عمل عضله ی دوسر بازویی به هنگام پایین آوردن یک جسم سنگین توسط ساعد باشد. در این حالت ، رشته های نازک بسیار دورتر از مرکز

سارکومر کشیده می شوند و بنابر ضرورت در آن کشش ایجاد می کنند. در انقباض برونگرا درهنگام تولید تنش طول عضله افزایش می یابد.هنگامی رخ می دهد که نیروی عضله برای

غلبه بر نیروی مقاوم کافی نباشد.منجر به تغییر زاویه مفصل در راستای نیروی مقاوم می شود.باعث حرکت قسمتی از بدن توسط نیروی جاذبه یا نیروی مقاوم می شود.به صورت کار

منفی عضله توصیف می شود.