دیسک گردن

ستون فقرات از پشت سر هم قرار گرفتن مهره ها تشکیل شده است. هر مهره از یک استوانه کم ارتفاع استخوانی به نام جسم مهره تشکیل شده که در پشت آن حلقه ای

استخوانی قرار گرفته است (البته مهره های اول و دوم گردنی فقط یک حلقه هستند). روی هم قرار گرفتن حلقه های استخوانی مهره ها یک لوله عمدتا استخوانی را میسازد که

نخاع را درون خود جا داده و از آن محافظت میکند.

از دو طرف نخاع در هر مهره دو ریشه عصبی خارج میشود که از راه یک سوراخ به نام فورامن Foramen از ستون مهره خارج میشود.

دیسک بین مهره ای بافتی به شکل استوانه کم ارتفاع است که از جنسی شبیه غضروف ساخته شده است. دیسک در بین مهره ها قرار گرفته، خاصیت ارتجاعی داشته و

حرکات آنها را تسهیل و تنظیم میکند.

دیسک از دو قسمت تشکیل شده است. یک قسمت محیطی و یک قسمت مرکزی. قسمت محیطی که به آن آنولوس فیبروزوس Anulus fibrosus میگویند به شکل یک حلقه

کلفت و محکم ولی قابل انعطاف مثل لاستیک است. قسمت مرکزی در داخل قسمت محیطی قرار داشته و نرم و ژله ای است. به این قسمت مرکزی نوکلئوس پولپوزوس

Nucleus pulposus میگویند و خاصیت اصلی دیسک یعنی خاصیت جذب کننده شوک و ضربه بخاطر همین قسمت است.

سن، آسیب، وضعیت نامناسب قامت و یا بیماری هایی مانند آرتروز می تواند به انحطاط استخوان ها و مفاصل ستون فقرات گردن منجر شده ‏و باعث رخداد فتق دیسک و یا

اسپور استخوانی شود. علاوه بر این آسیب های شدید ناگهانی به ناحیه گردن ممکن است به فتق دیسک، ‏کشیدگی گردن، تخریب رگ های خونی، آسیب استخوان مهره ها و

یا رباط و در موارد شدید، فلج دائمی منجر شود.  بدنبال وارد شدن فشار بیش از حد به ستون مهره، قسمت حلقوی محیطی دیسک ( آنولوس فیبروزوس) پاره شده و قسمت

مرکزی ( نوکلئوس پولپوزوس) از بین شکاف پارگی به بیرون راه پیدا میکند. این قسمت بیرون زده را هرنی یا فتق میگویند. مهمترین مشکلی که در فتق دیسک بوجود میاید

اینست که قسمت بیرون زده به ریشه های عصبی که در حال بیرون آمدن از نخاع و مهره هستند فشار وارد میکند. همچنین تماس مواد شیمیایی تشکیل دهنده قسمت ژلاتینی

دیسک با ریشه های عصبی موجب تحریک و التهاب آنها میشود. این فشار و التهاب عصب موجب بروز علائم بالینی در بیمار میشود.

شیوع فتق یا هرنی دیسک ها در گردن کمتر از کمر است. علت آن ساختمان خاص مهره های گردنی و قدرت بالای رباطی است که در پشت، مهره ها و دیسک ها قرار گرفته

و از آنها محافظت میکند.با توجه به ارتباطی که ماهیچه ها ، استخوانها ، غضروفها ، رگهای عصبی و… در ستون فقرات و مهره های گردن با یکدیگر دارند ، دیسک گردن با دردهای

دست و گردن شروع می شود ، ودر واقع بر اثر فشاری است که به رگهای عصبی اطراف دیسک و بافتهای مهره وارد می گردد ، امکان بی حسی و تا پائین دست نیز وجود دارد

حتی تا نوک انگشتان ، ضعیف شدن ما هیچه های گردن ، معمول ترین مهره هائی که در گردن صدمه می بینند مهره های پنج ، شش و هفت است که در قسمت پائین گردن

قراردارند ، درصورت صدمه دیدن مهره های چهار و پنج ریشه عصب مهره پنجم درد بیشتر در شانه های شخص منعکس می شود ، در صورت صدمه دیدن مهره های پنجم و ششم

گردن ، ریشه عصب مهره ششم درد را به سمت ما هیچه های بالای دست و مچ دست هدایت می نماید و باعث ضعیف شدن آنها می گردد ، که معمول ترین نوع دیسک گردن

است ، در صورتی که مهره های ششم و هفتم صدمه دیده باشند ، ریشه عصب مهره هفتم درد را به سمت ما هیچه های پشت بالای دست و امتداد به جلوی دست هدایت

می نماید ، و باعث ضعیف شدن آنها می گردد ، که با بی حسی تا نوک انگشتان نیز خود را نشان می دهد

هرنی یا فتق دیسک گردنی بیشتر در سنین جوانی دیده میشود. شیوع آن در مردان و بخصوص سیگاری ها فراوان تر است و بیشتر در دیسک بین مهره های 5 و 6 گردنی و در

دیسک بین مهره های 6 و 7 گردنی دیده میشود.