سندروم طناب مركزی(Central cord syndrome):

اغلب اين سندروم به طور شايع به علت ضايعات حاصل از هيپراكستنشن در ناحيه گردنى اتفاق مى‏افتد. همچنين به مشكلات مادرزادى يا تنگى دژنراتيوكانال نخاعى نيز

مربوط مى‏شود. در نتيجه، نيروهاى فشارى، ادم و هموراژى را افزايش مى‏دهد. به طور مشخص گرفتارى نورولوژيك، در اندامهاى فوقانى بيشتر است و اندامهاى تحتاى

كمتر از اندامهاى فوقانى دچار فلج و سفتى مى‏شوند. درجات متفاوتى از ضايعه حسى به وجود مى‏آيد ولى نسبت به اختلالات حركتى به ميزان كمترى صدمه مى‏بينند. همراه

با سالم باقى ماندن راه‏هاى ساكرال، عملكرد جنسى، شكمى و مثانه‏اى دچار اشكال نمى‏شود.

اين بيماران به طور مشخص، توانايى حركت را همراه با ضعف باقيمانده در ديستال اندام فوقانى به دست مى‏آورند.